Ik denk dat we een van de oudste scheepswerven ter wereld zijn waarbij de leiding in meerderheid door de familie plaatsvindt.
Annette Roux
Het Beneteau verhaal:
Onze geschiedenis is de afgelopen vijftig jaar vaak verteld, maar om die te begrijpen, moet je onze bedrijfsregels en waarden begrijpen en teruggaan naar de oorsprong ervan, want het is niets anders dan continuïteit en vooruitgang.
1884, BENJAMIN BÉNÉTEAU
Het leven van Benjamin zou verre van gewoon zijn. Geboren in Sint-Gillis in een groot gezin met weinig middelen, werd hij op 6-jarige leeftijd geadopteerd door een van zijn ooms, François Houyère. Als alleenstaande man gaf hij zijn liefde voor de zee, avontuur en boten door aan zijn adoptiezoon. Op 12-jarige leeftijd werd Benjamin echter scheepsjongen op de logger Eliza. Zijn droom om boten te bouwen zou beginnen op de werf van de vader van zijn beste vriend. Zijn vastberadenheid zou zijn oom overtuigen en hij zou tegen eind 1879 in Rochefort gaan wonen voor zijn militaire dienst.
In de buurt van de brug, aan de Quai des Greniers, heeft onze grootvader in 1884 zijn werf aangelegd, waarop natuurlijk zijn naam stond: BÉNÉTEAU.
In die tijd werden boten loggers, dundees en smacks genoemd, allemaal met zeilen natuurlijk. Voor deze vissersboten werd de prestatie beoordeeld door wie als eerste terug naar de haven ging, aangezien de eerste daar zijn vis tegen de beste prijs zou verkopen. Om deze reden en vele andere daarna, zou deze zoektocht naar prestaties centraal blijven staan bij architecten en bouwers, waarmee ze zichzelf zouden overtreffen; nooit tevreden en voortdurend innoveren.
In 1909 werd de eerste motor geïntroduceerd en, ongeacht de kosten zou hij de eerste motor aangedreven vissersboot in de regio ontwerpen.
1928, ONZE OUDERS
De Oorlog zou tussenbeide komen. De werf zou in 1928 weer van start gaan inmiddels wees van zijn moeder en vader was tijd voor André Bénéteau, de enige zoon van Benjamin, toen 21 jaar oud, om het roer over te nemen.
Benjamins afwezigheid werd door de inwoners van St-Gilles-Croix-de-Vie ervaren als het einde van de Werf. Toegegeven, André was niet de meest vriendelijke man hij was nogal “zwijgzaam”, zoals vaak werd gezegd van een van onze grootste zeelieden, maar had de gave om te tekenen.
Een visser had vertrouwen in hem en onder de schuur zou hij zijn eerste vissersboot tekenen en bouwen. Ik heb dit persoonlijk gehoord van de oude mensen, toen ik nog heel jong was. Ze legden uit dat op de dag dat de boot te water werd gelaten, de mensen zich, zoals gebruikelijk, verzamelden om deel te nemen aan het evenement, en ze waren verbluft door de elegantie van deze vissersboot. De BENETEAU-werf was weer in bedrijf!
Toen kwam de Tweede Wereldoorlog. Vader trouwde met onze moeder Georgina en onze broer André werd geboren in 1934. Aan het einde van de oorlog, met de terugkeer van enkele van de werknemers vanaf het begin, zou de Werf weer in volle gang zijn voor een uitzonderlijke periode die zou duren tot de jaren 60.
1962-1964, OVERGANGSJAAR
Ik kan me alleen indrukken van deze tijd herinneren. Alle geluiden doofden, onze arbeiders fluiten niet zo vaak, onze ouders zwegen, klantenbezoeken werden zeldzaam en de bezoeken van de bankier frequenter. We beleefden het begin van het einde van deze mooie werf, met de achteruitgang van de visserij.De passie van André, onze oudere broer, is tekenen. Helaas viel er niets meer te tekenen. Onze ouders hadden nog drie kinderen om op te voeden, en we hadden onze 17 scheepstimmerlieden. Hoe vind je nieuwe banen voor scheepstimmerlieden?
1964, BEGIN VAN DE ZEILINDUSTRIE
Velen zeiden dat we geluk hadden. Persoonlijk zie ik het teken van het lot. Toen ik de man ontmoette die later mijn echtgenoot zou worden, besefte ik wat er mis was en begreep ik wat er niet werd gezegd, evenals de ernst van de situatie. Ik was nog geen 22 en ik was een vrouw in de jaren zestig. ‘Zakenvrouwen’ waren zeldzaam en kregen weinig erkenning, ook al was in traditionele handelaarskringen de vrouw vaak de baas.Dit geluk hebben we ook te danken aan onze vader, die zonder ook maar een seconde aan ‘zeilen’ te denken, kennis had van een nieuw materiaal: polyester. Het idee van onze vader was om boten voor de sardinevissers te maken van polyester, wat hij samen met mijn broer André in 1963 ging doen.
Het was doordat we visserij coöperaties bezochten om onze polyester boten aan vissers te verkopen, en door ze te tonen op de Biënnale van Lorient, dat we zouden worden opgemerkt door onze toekomstige dealers. De op dat moment geproduceerde boten waren de 3,60m lange Guppy, de 4,30m een Flétan, en de kleine 5,80m tulpvormige speedboot ontworpen door onze vader, de Ombrine.
1965- 1972, De Eerste verkopen
Januari 1965: onze eerste bootshow in Parijs. Voor André, zijn vrouw Mimie en mijzelf was het zeer stressvol. Geen andere boot leek op die van ons en niet gewend aan de hoofdstad, hadden we het gevoel dat we er niet bij hoorden. Maar slechts een paar uur na de opening stelden er drie zakenlieden bij ons en beweerden dat onze boten waren wat hun klanten zochten en dat geen enkele andere bouwer ze wilde bouwen. Een van hen wilde ons vertegenwoordigen in Morbihan, de andere Finistère, en de derde de Côtes du Nord (nu Côtes d’Armor). Al met al vertegenwoordigden hun bestellingen enkele maanden werk voor onze werknemers. Na twee minuten met mijn man over de distributie te hebben gesproken was de keuze gemaakt. We zouden onze boten via dit netwerk distribueren, wat niemand anders deed behalve Jeanneau.
Gedurende deze zeven jaar zouden we onze balans in evenwicht brengen; Afbouwen van de visserij, terwijl we één voor één nieuwe banen vonden voor de timmerlieden van ons schepen. We zouden ook naar onze klanten luisteren en alleen in nieuwe producten investeren, in navolging van hun wens om grotere boten te verkopen. Zo werden naast de Guppy ook de Flétan, Capelan, Cabochard, Galion, Forban, Kerlouan, Baroudeur en Ombrine geboren: een volledige range van 3,60 m tot 5,80 m, in een destijds typisch nationaal segment.
Mijn broer André zat aan zijn tekentafel, onze vader begeleidde vooral de prototypes, de kinderen groeiden op en het gezin was weer gelukkig!
1972, EERSTE INVESTERING
We wilden de recreatieve vissersboot ontwikkelen. Onze klanten hadden leren zeilen en wilden grotere boten, comfort aan boord en vanuit de salon de zee zien. Er is niets moeilijker dan een nieuwe reeks te beginnen. Mijn broer André luisterde naar ons en ik zie hem nog steeds, na maanden van nadenken, toen we een bootshow in Duitsland bezochten, een innovatieve boot teken op een papieren servet in het restaurant en zeggen: “daar is je boot!” Dit zou de Evasion 32 zijn, gevolgd door de latere versies Evasion 37 en Evasion 28.
Vervolgens bouwden we een nieuwe fabriek in Commequiers, speciaal ontworpen om te produceren wat we destijds dachten dat de grootste productieboten zouden zijn die de zeilmarkt nodig zou hebben. Tegelijkertijd zou voor de motorboten de Antares lijn het levenslicht zien, ontworpen door André, wiens grote passie het lijnvissen was.
Aan de familiekant zagen we ook onze jongere broer Yvon bij het bedrijf zijn intrede doen. Hij zou zijn hele leven gefascineerd zijn in de productie en een van onze beste specialisten worden.
1976, EEN BESLISSEND JAAR
We zouden het zeilplan, de kiel, het interieur en de vorm van het kajuitdak opnieuw ontwerpen met André Mauric, en het zou de FIRST worden genoemd. Niemand had dit verwacht. We toonden de First op de Paris Boat Show en het was een openbaring. Het zou een legendarische klasse worden. Dit was de boot die echt de weg zou openen voor export.
1980, UITBREIDING
Vlak na deze overwinning werd de Flyer-reeks geboren en werden de eerste modellen getoond op de Paris Boat Show.
Op het gebied van zeilen was het de geweldige Admiral’s Cup-periode , onder andere, met onze geweldige partner Corum, gerund door Jean-René Banwart, probeerden we nieuwe rompen uit en contracteerden we de beste architecten ter wereld. Er zijn de First Evolution, Lady B en First Lady otworpen, allemaal prototypes die ons zouden helpen vooruitgang te boeken en ons later in staat zouden stellen onze klanten te voorzien van de beste productieboten.
1981-1986, VOORSPOEDIGE JAREN
GEBOORTE VAN DE OCEANIS
De basis voor een nieuwe Cruiser lijn zou de Idylle zijn. Geperfectioneerd door onze vriend Moorings. François Chalain zou Philippe Briand kiezen en binnen een paar maanden zouden ze de Oceanis 350 en vervolgens de 430 creëren. De inzet betaalde zich uit en het succes was er direct. De productielijnen zouden weer als vanouds volledig bezet zijn.
WEDEROPSTANDING VAN DE FIRST
Hoe zouden we de First lijn nieuw leven kunnen inblazen? We hadden hulp nodig! Toen François op een avond dineerde in café Costes met zijn vrouw Odile, die zich goed voelde in deze omgeving, dacht hij aan Philippe Starck. Ik ontmoette Starck in Parijs en hij vertelde dat boten niet zijn specialiteit waren. Dus stelde hij voor dat we hem een boot van 35 voet in zijn tuin bij Montfort-l’Amaury zouden laten bezorgen, met de mededeling dat hij graag een paar nachten aan boord zou doorbrengen en dat hij naar alle waarschijnlijkheid pas na deze ervaring antwoord kon geven op ons verzoek. Hoewel zijn aanpak ongebruikelijk was, hebben we zijn verzoek ingewilligd met een First 35, de eerste boot ontworpen met twee achterhutten, het resultaat van de samenwerking tussen François Chalain en Jean Berret. En dus wachtten we… Gelukkig heeft hij ja gezegd op ons verzoek.
1989, HET JAAR VAN DE FIGARO
Het project van Beneteau en Jean-Marie Finot zou deze wedstrijd winnen. We zouden dus het voorrecht hebben om deze one-designs te bouwen, maar ook om met de Figaro deel te nemen aan de eerste ervaringen van jonge zeilers, die vervolgens zouden overstappen op offshore zeilen, waarmee we de reputatie van Franse zeilers in wedstrijdzeilen veilig zouden stellen.
1990, CREATIVITEIT
Ik moet zeggen dat de familie Pininfarina geweldig meedacht. Sergio wist heel goed dat onze wensen vergelijkbaar waren met die van zijn klanten in de auto-industrie en hij zou zijn diensten aan ons ter beschikking stellen en samen zouden onze teams flexibele dek layouts creëren. Uiteindelijk wist de heer Ramacciotti beetje bij beetje de deckmatrix van de toekomstige First 45 te transformeren.
1991-2001, SAMEN STERK STAAN IN DE CRISIS.
We zijn erin geslaagd deze beproeving te overwinnen, omdat we samen stonden. We vertrouwden onze medewerkers en met hun gezond verstand wisten we dat we op hen konden rekenen. Hoe moeilijk deze tijd ook was, het was een tijd van bewustwording en reorganisatie.
In 1992 voerden we onze eerste externe groeitransactie uit. Afgezien van de ontwikkeling van jachthavens en hun faciliteiten en een onbetwistbare toeristische bloei in de Franse overzeese gebiedsdelen, hebben verschillende belastingverminderingswetten de oprichting van kleine nieuwe werven in Frankrijk mogelijk gemaakt. Zo ontstond CNB in Bordeaux. In 1994 was O’Hara onze eerste diversificatie. Dit idee was niet van mij maar het was wel visionair. We zouden het implementeren met enkele trouwe klanten van ons bedrijf en het zou O’Hara gaan heten. Onze motivatie was om te diversifiëren om de opeenvolgende economische dalen als gevolg van marktdalingen in de zeilindustrie te verzachten. In feite, geïnspireerd door het oude zuiden van Amerika, zouden we een kleine “Mobile Home” creëren die een revolutie teweeg zou brengen in de kampeerwereld. Later voegde onze rivaal uit de Vendée, IRM, zich bij ons en we zouden tot 14.000 huizen per jaar produceren.
In 1995 was Jeanneau ons tweede aankoop voor externe groei. Een kans om vrede te sluiten met onze grote uitdager uit het verleden zou het hoogtepunt zijn in onze geschiedenis en waarschijnlijk ook die van de Franse zeilindustrie.
De samenvoeging van deze 2 bedrijven heeft veel voor me betekend. Het was het samenkomen van twee Vendée-families en twee bedrijven die met dezelfde problemen kampten en meteen dezelfde taal spraken. Het waren twee teams die de dag ervoor het gevoel hadden dat ze elk beter waren dan de ander. Ze zouden ontdekken dat ze elk hun voor- en nadelen hadden. Dus we zouden besluiten om ons te concentreren op de voordelen van elk team en de nadelen aan de kant te laten. Samen hebben we het zeer sterke marktherstel meegemaakt en samen, verrijkt door de inbreng van nieuwe en ervaren mensen hebben we ons marktaandeel aanzienlijk verhoogd.
2003-2014, CONTINUITEIT GARANDEREN.
2004. Alles ging goed. Onze ontwikkeling was spectaculair. Samen met het ontwerpbureau Béri onder leiding van Yvon Bénéteau bouwden we nieuwe fabrieken en renoveerden we de bestaande fabrieken. We waren ons marktaandeel aan het vergroten en we waren niet langer een klein familiebedrijf. Wat mij betreft, veertig jaar waren omgevlogen, het leven had mij veel geleerd over de problemen die met opvolging verbonden zijn en het zou mijn verantwoordelijkheid zijn om op de toekomst te anticiperen, vooral op dit gebied.
Dit bracht mij tot de start van en o zo belangrijke maar moeilijke fase. Deze fase zou zijn om een echt bestuursorgaan voor de Groep op te richten om haar continuïteit in de toekomst te verzekeren. Het is onze plicht jegens onze medewerkers, klanten en leveranciers, evenals niet-familielid-aandeelhouders die hun vertrouwen in ons hebben gesteld.
Dit bestuursorgaan zou bestaan uit een Raad van Bestuur, voornamelijk familieleden, en een tot nu toe uit de familie afkomstige algemeen directeur. We zouden een bestuur methode hanteren die bestaat uit een Raad van Commissarissen – uitgebreid tot mensen van buitenaf die bekwaam zijn in zeer specifieke gebieden – en een operationele raad van bestuur.
2008, groep BENETEAU neemt het Italiaanse Monte Carlo Yachts op en benoemt Carla Demaria als voorzitter. Monte Carlo Yachts moet de perceptie van luxe in de jachtbouw volledig vernieuwen door zich te concentreren op de basiskenmerken: tijdloosheid, intrinsieke kwaliteit, de waarde van onderscheidend vermogen. Op 23 juli 2010, 18 maanden nadat deze nieuwe werf officieel is opgericht, wordt de eerste MCY voor het eerst aan de internationale pers getoond, in Venetië. Het elegante 23 meter lange flybridge-jacht is authentiek, innovatief en statig. Het herstelt de sterke waarden. Behalve de boot duikt die dag een belangrijk nieuw merk van de Beneteau Group op uit de schaduw.
BENETEAU voerde in 2014 een nieuwe externe groei operatie uit. In 2014, als onderdeel van de ontwikkelingsstrategie van de Groep op de motorboten markt in Noord-Amerika, verwerft BENETEAU Rec Boat Holding LLC, dat vier prominente merken bezit: Four Winns, Glastron, Wellcraft en Scarab.
Ik zal besluiten met mijn waardering en die van mijn familie uit te spreken aan alle leidinggevenden naar wie ik niet kon verwijzen, aanwezig of niet, en aan onze loyale en getalenteerde medewerkers, evenals dealers en klanten over de hele wereld, die allemaal vrienden zijn geworden, of ze nu uit BENETEAU, Jeanneau, Prestige, CNB, Lagoon, O’Hara, IRM, BH en nu Four Winns, Glastron, Wellcraft, Scarab & Monte Carlo Yacht komen.